بررسی رابطه بین مدیریت ریسک و مالکیت نهادی بر مدیریت سود واقعی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدیریت ریسک عبارت است از مجموعه مستنداتی که براساس تصمیمات نهایی گرفته شده و ارزیابی و به کارگیری فاکتورهایی که می توانیم از آن ها برای رساندن ریسک تا سطح مورد نظر استفاده کنیم را بیان می کند. درجه پیچیدگی سازمان ها و میزان تناقض آن ها با محیط به میزان قابل توجهی به مدیریت ریسک ارتباط مستقیم دارد. مدیریت ریسک به شرکت ها کمک می کند تا با دست یافتن به چشم انداز آینده از خطرات برای تقویت طی مسیر دوری کنند. مدیریت سود عبارت است از مداخله هدفمند در فرایند گزارشگری مالی با توجه به محدودیت های اصول پذیرفته شده حسابداری برای بدست آوردن سطح مورد انتظار سود می باشد، مشخص شده است که کمیته مدیریت ریسک می تواند به سازمان ها در کاهش اثر استحکام مدیریت کمک کند و در نتیجه کیفیت گزارشگری مالی را افزایش دهد (الدهماری و همکاران، ۲۰۲۰) (عبداله و سعید، ۲۰۱۹). براساس تئوری نمایندگی، کمیته مدیریت ریسک به طور قابل توجهی تضاد منافع سهامداران و مدیران را کاهش می دهد که کیفیت گزارش های مالی را بهبود می بخشد. در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مدیریت ریسک و مالکیت نهادی بر مدیریت سود واقعی شرکت های پذیرفته شده در رورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است، به منظور نیل به هدف پژوهش نمونه ای مشتمل بر ۱۲۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی ۱۳۹۶ لغایت ۱۴۰۰ (۶۰۰- سال، شرکت) انتخاب شده است و فرضیه های مطرح شده با استفاده از مدل های رگرسیونی چند متغیره (EGLS) با استفاده از نرم افزار ایویوز نسخه ۱۰ آزمون شدند. یافته های تحقیق حاکی از تاثیر مستقیم مدیریت ریسک بر مدیریت سود واقعی داشته و همچنین مالکیت نهادی نیز تاثیر معکوس و معناداری بر مدیریت سود واقعی داشته است.