مطالعه ترویجی انجام شده از ایجاد جوامع پایدار از طریق مدیریت منابع انسانی انسان محور ، در دوران یکبیماری همهگیر جهانی و عدم قطعیت سیاسی و اقتصادی

اصطلاح مدیریت منابع انسانی اصطلاح نسبتا جدیدی است که بعد از دهه ۱۹۷۰ مطرح شده است. رویکرد انسان محورنسبت به مدیریت منابع انسانی، رویکردی است که بر روی افراد سرمایه گذاری می کند تا آنها را به مهارت ها و قابلیت های قابلاشتغال مجهز کند و فرصت های شغلی مناسب و پایدار را برای آنها فراهم کند این مطالعه به بررسی این موضوع می پردازد کهاین فرصتها و تغییرات ممکن است چه تاثیری بر مدیریت منابع انسانی داشته باشند. در این مقاله، اتخاذ یک رویکرد انسان محوربرای مدیریت منابع انسانی به ایجاد نیروی کار، سازمانها، اجتماعات و جوامع پایدار در دوران یک بیماری همهگیر جهانی و عدمقطعیت سیاسی و اقتصادی کمک میکند. هزینه های اقتصادی و اجتماعی این بیماری همهگیر در سالهای آینده همچنان چشمگیر خواهد بود و راه بهبود باید انسان محور و پایدار باشد و اقدامات محیطی داخلی به عنوان بخشی از برنامه بهبود اجتماعی-اقتصادی باشد.ما نشان می دهیم چگونه استفاده از فناوری دیجیتال و دورکاری، ممکن است بر کارکنانی که دارای زمینه هایمختلف اجتماعی-اقتصادی هستند به روشهای مختلف تاثیر بگذارد. ما به همکاری محققان در تحقیقات کیفی دقیق برایشناسایی پدیده های جدید مرتبط با کار و مدیریت منابع انسانی در زمینه تسریع پذیرش فناوری دیجیتال و بازیابی پس از کوویدبرای بررسی پویایی قدرت و چارچوب های طرد از بازار کار و محیطهای کاری نیاز مبرم داریم. یافته های این مطالعات میتواندبه اقدامات مثبت سیاسی برای جلوگیری از تشدید نابرابری و طرد اجتماعی-اقتصادی موجود کمک کند.