سپرده های مدت دار بانکی در نظام حقوقی ایران

بانکداری یکی از ارکان مهم اقتصاد هر کشوری را تشکیل میدهد از این رو تجهیز منابع آن از اهیمت خاصیبرخوردار میباشد. لذا برای محقق شدن این امر از ابزارهای مختلفی جهت دریافت وجوه از اشخاص مدد گرفتهمیشود، که سپرده گذاری بانکی یکی از این روشها میباشد. برای تحقیق این امر افراد با توجه به اهداف مختلفاقدام به سپرده گذاری در بانک میکنند. این سپرده ها در قالب سپرده خاص، قرض الحسنه، سپرده گذاری کوتاهمدت و بلند مدت ذخیره میگردد. در تبصره ماده ۳ قانون عملیات بانکی بدون ربا آمده است که سپرده های سرمایهگذاری بلندمدت که بانک در استفاده از آنها وکیل است در امور در امور مشارکت ,مضاربه ,اجاره به شرطتملیک,معاملات اقساطی, مزارعه,سرمایه گذاری مستقیم ,معاملات سلف و جعاله استفاده می شود. ، اما بدیهی استکه این رابطه حقوقی پیچیده را نمی توان در قالب یک وکالت یا نمایندگی ساده تعبیر کرد. بی تردید وکالت در اینراه یکی از عوامل و ارکان رابطه حقوقی است، اما جنبه فرعی و تبعی دارد و ناظر بر اجرای نتایج عمل حقوقیمیبا شد. از جمله مهمترین این سپرده ها، سپرده بلند مدت ا ست که در این مقاله به رابطه میانشخص و بانکپرداخته میشود.