بهبود مقاومت فشاری و چگالی انباشتگی بتن با جایگزینی توف و میکروسیلیس به عنوان ماده مکمل سیمانی

چگالی انباشتگی به قرارگیری و توزیع ذرات جامد در یک مخلوط بتن اشاره دارد که به طور قابل توجهی بر خواص مکانیکی و دوام بتن مانند مقاومت و جذب آب تاثیر می گذارد. بهینه سازی چگالی انباشتگی برای دستیابی به ویژگی های عملکرد مطلوب بتن بسیار مهم است. فرآیند بهینه سازی شامل تنظیم حداکثر اندازه سنگدانه، شکل و توزیع اندازه ذرات، برای افزایش دوام، مقاومت در برابر عوامل محیطی و یکپارچگی ساختاری کلی است. با استفاده از مواد مکمل سیمانی، می توان فضای خالی بین سنگدانه ها و ذرات سیمان را پر کرد و چگالی انباشتگی را افزایش داد. با جایگزینی ۱۰% توف و ۸% میکروسیلیس به عنوان مواد مکمل سیمانی، چگالی انباشتگی افزایش یافت. افزایش درصد جایگزینی توف و میکروسیلیس، منجر به کاهش چگالی انباشتگی بتن خودتراکم شد. همچنین افزایش چگالی انباشتگی، باعث بهبود مقاومت فشاری شد.