تشخیص تیپ اراضی کشاورزی دشت عباس با استفاده از تحلیل سری زمانی تصاویر ماهواره سنتینل ۲

زمینه و هدف: یکی از مبادی مهم و پر مصرف آب شیرین، اراضی کشاورزی می باشند. محل تامین آب مزارع آبی چاه های نیمه عمیق و عمیق می باشند. مدیریت و پایش اراضی آبی در بحث مصرف آب امری حیاتی است. از طرفی، چاه های غیرمجاز کشاورزی در بین چاه های دارای مجوز، وجود دارند اما شناسایی آن ها به وسیله بازدید های میدانی، به دلایل مختلف ازجمله تعداد بالای اراضی، شرایط آب و هوایی و همچنین دسترسی سخت به اراضی دور از جاده، بسیار سخت و پیچیده است. روش بررسی: کشف و پایش این اراضی با استفاده از سنجش ازدور و سیستم اطلاعات جغرافیایی بسیار سریع و با دقت بالا امکان پذیر است. در این پژوهش با استفاده از شاخص NDVI و مجموعه داده های سری زمانی تصاویر سنتینل ۲ (باندهای ۴ و ۸) برای ماه های اسفند، فروردین و اردیبهشت، طبقه بندی به روش SVM رای بخشی از اراضی دشت عباس دهلران در سال آبی ۲۰۲۲ انجام شده است و با استفاده از داده های کاداستر، اعتبار سنجی نتایج، انجام شد. یافته ها: دقت طبقه بندی انجام شده بر اساس نقشه های کاداستر، برای اراضی آبی ۹۸.۴% و برای اراضی دیم مقدار ۸۶.۷% محاسبه شده است. نتایج نشان دهنده دقت بالا در تشخبص و تفکیک نوع اراضی کشاورزی می باشد. بحث و نتیجه گیری: با استفاده از الگوریتم های سری زمانی بر روی مجموعه تصاویر ماهواره ای و ارزیابی نتایج بر مبنی کاداسترهای اراضی کشلورزی موجود از منطقه امکان شناسایی اراضی آبی غیرقانونی و به تبع ان چاه های تامین کننده آب انها امکان پذیر است.