مرده کشی

در خواب های من همیشه تفنگی پیدا میشود و دستی که ماشه را بچکاند تا با صدای شلیک، هول کنم و از خواب بپرم و دنبال رواندازی بگردم. انگار در پس پرده ای ضخیم، لم داده ای در پناه تاریکی که ناگهان پرده جر می خورد سر تا پا و نوری سفید و هار تن برهنه ات را لیس میزند. دوباره بی خواب شده ام. باز باید بنشینم و هر چه توی ذهنم هست بیرون بریزم و لابه لای آنها آنقدر بگردم تا تفنگ را بیابم و خشابش را خالی کنم...