بررسی شیوه های متمرکز، نیمه متمرکز و غیرمتمرکز در تعلیم و تربیت

در شیوه نیمه متمرکز، علاوه بر اینکه خط مشی ها و هدفها از طرف مرکز تعیین شده و به آموزش و پرورش مناطق ارسال می شود، به معلمین نیز اختیاراتی داده می شود تا در برنامه های از پیش تعیین شده مطابق شرایط موجود تغییرات جزیی ایجاد کنند. حال آنکه در شیوه غیرمتمرکز آموزش و پرورش، کلیه امور تعلیم و تربیت توسط متخصصان فرهنگی با تایید نهایی مردم در هر حوزه آموزش و پرورش صورت می گیرد. در این سه شیوه مطابق الگوی شورت و زابار معلم می تواند به ترتیب نقش مجری، مجری فعال و برنامه ریز درسی را ایفا نماید. بابررسی سیر تحولات نظام برنامه ریزی درسی در ایران و آگاهی از نظرات و یافته های پژوهشی متخصصین تعلیم و تربیت در این زمینه مشخص شده که در هر برهه زمانی یکی از سه نظام برنامه ریزی درسی حاکم بوده است و نقاط قوت و ضعف هایی به دنبال داشته اند. بنابراین، با توجه به شرایط جغرافیایی کشور و تمرکز امکانات در یک منطقه خاص و گستردگی روزافزون علم ودانش بشری وافزایش مشکلات آموزشی ناشی از آن ،اجرای طرح نظامهای سه گانه برنامه ریزی درسی ضروری به نظر می رسد . لذا این طرح را می توان با توجه به میزان توسعه یافتگی کشور و هر یک از استانها اجرا کرد . بدین ترتیب انتظارمی رود با اجرای نظام برنامه ریزی غیر متمرکز در مناطق توسعه یافته ، نظام برنامه ریزی درسی نیمه متمرکز در مناطق متوسط و نظام برنامه ریزی درسی متمرکز در مناطق محروم ، بتوان تاحدودی با انطباق نظام برنامه ریزی درسی با نیازها و شرایط هر منطقه از مشکلات و نارسایی های موجود بر سر راه برنامه ریزی درسی کاست .