بررسی قطنامعه های سازمان ملل متحد در زمینه آموزش و پرورش

قطعنامه های سازمان های بین المللی در فهرست منابع مورد استناد دیوان بین المللی دادگستری که در ماده ۳۸ اساسنامه این دیوان ذکر شده قرار ندارند. دریک نگاه کلی، هنجارهای مذکور در قطعنامه های سازمان های بین المللی را نمی توان فی نفسه و به دلیل ذکر در آن قطعنامه به عنوان هنجاری الزام آور به شمار آورد. با این وجود، این قطعنامه ها بی تردید در شکل گیری عرف بین الملل نقش مهمی ایفا می کنند؛ بویژه در این موضوع قطعنامه های صادر شده توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد قابل یحث است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد به رغم این که ماهیتا ارگانی سیاسی است قطعنامه های متعددی در حوزه های متفاوت عموما و حقوق بشر صادر می کند. قاعده عمومی این است که کشورها ملزم به پیروی از دستورات و هنجارهای مقرر شده در قطعنامه های مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیستند، حتی چنانچه خود آن کشور به آن رای مثبت داده باشد و حتی چنانچه قطعنامه به اتفاق آرا به تصویب رسیده باشد. با این وجود، این نکته را باید در نظر داشت که گرچه قطعنامه های مجمع عمومی نمی توانند قواعد الزام آور بیافرینند اما می توانند نشانه روشن و غیر قابل انکاری بر وجود عرف بین المللی باشند.به ویژه در مواردی که قطعنامه ای به اتفاق آراء یا با اکثریت قابل توجهی در قلمرو موضوعات حقوق بشری به تصویب می رسد؛ بی تردید می تواند نشان از اهمیت و حتی در موارد اتفاق آراء عرفی بودن آن هنجار از نقطه نظر بین المللی باشد..در این تحقیق به بررسی قطنامعه های سازمان ملل متحد در زمینه آموزش و پرورش به روش توصیفی پرداخته می شود .