نقش آموزش بهداشت عمومی در فرایند تربیت شهروندی در عصر دیجیتال از دیدگاه دانشجویان رشته پزشکی

شهروندی بعنوان یک مفهوم اجتماعی که عامل بقای اجتماع محسوب می شود در عصر دیجیتال با توجه به گستردهشدن دسترسی به اطلاعات و دانش به پدیده ای چند وجهی درحوزه های متعدد شهروندی از جمله بهداشت عمومیتبدیل شده است ازاینرو بررسی میزان دانش و نگرش افراد بویژه کسانی که درحوزه بهداشت عمومی و سلامتجسم فعالیت دارند حائز اهمیت است. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه دانشجویان رشته پزشکیدانشگاه علوم پزشکی شیراز درخصوص جایگاه بهداشت عمومی در فرایند تربیت شهروندی در عصر دیجیتالپرداخت. پژوهش به شیوه کیفی بارویکرد پدیدارشناسی وروش تحلیل شبکه مضامین به شیوه اترایداسترلینگ (۲۰۰۱) انجام گرفت، مشارکت کنندگان (۲۰ نفر) در این پژوهش بارویکردهدفمند با روش اصل اشباعوحداکثرتنوع انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و اعتبارداده ها بااستفاده ازبازبینی پژوهشگران به دست آمد. نتایج حاصل از تحلیل پاسخهای آزمودنیها در خصوص مفهوم تربیت شهروندیدرحوزه سلامت شامل یک مضمون فراگیر با عنوان مسئولیت پذیری و دومضمون سازمان دهنده با عناوین مسئولیتپذیری فردی ومسئولیت پذیری در قبال دیگران و ۱۲ مضمون پایه بود. همچنین یافته ها درخصوص نقش آموزشبهداشت درشهروندی درعصر دیجیتال شامل مفهوم یک مضمون فراگیر درسطح اول باعنوان مسئولیت پذیریبهداشتی؛ سه مضمون فراگیر سطح دوم شامل دانش فردی وسلامت؛ دانش اجتماعی و سلامت؛ سلامت و فناوریاطلاعات وارتباطات که هرکدام دارای دو مضمون سازمان دهنده در سطح پیشگیری ودرمان بودند ودرنهایت در اینسوال ۲۲ مضمون پایه بدست امد. درنهایت تحلیل مصاحبه ها درمضامین پایه نشان دهنده نقش دانش ونگرش کسبشده افراد در فضای مجازی نسبت به رعایت بهداشت های فردی و اجتماعی بود. لیکن لزوم کسب مهارت در افرادجامعه و ارائه آموزش های مورد نیاز در بهداشت عمومی بعنوان یک حوزه مهم تربیت شهروندی از مهمترین مضامینمطرح شده توسط آزمودنی ها بود که باید توسط مسئولین نظام بهداشت و تعلیم وتربیت مورد توجه قرارگیرد.