عدالت ترمیمی با تاکید بر میانجیگری کیفری در فقه و حقوق ایرا ن

عدالت ترمیمی، عدالتی است که تلاش می کند تا بین منافع بزه دیده و جامعه و نیاز به بازپروری اجتماعیبزهکار، توازن و تعادل ایجاد نماید و می کوشد تا ترمیم و بهبود وضعیت بزه دیده را در حد امکان، عملی سازدو در این مسیر تمام اشخاصی را که به نحوی در حادثه مجرمانه نفعی دارند، جهت مشارکت فعال سازنده برایایجاد چنین توازنی گردهم آورد تا بسترهای جزم زدایی در جامعه فراهم شود. ناتوانی سیستم عدالت کیفری ازطیف اصلاح و کنترل بزهکاری، منجر به پیدایش ظهور عدالت ترمیمی گردید. این پارادایم نوین با هدف ترمیمروابط بزه دیده، بزه کار و اعضای جامعه محلی و همچنین احترام به شان و کرامت انسانی آنان، در پدیدهمجرمانه شکل گرفته تا خسارات متضررین از بزه را جبران کند. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی به بررسی عدالت ترمیمی با تاکید بر میانجیگری کیفری در فقه و حقوق ایران پرداخته شده است. نتایجاین بررسی نشان داده است که اکنون نه تنها پدیده مجرمانه و بزهکار مورد توجه حقوق کیفری قرار می گیرد،بلکه کنشگر دیگر این پدیده یعنی بزه دیده نیز اهمی ت خاصی پیدا کرده است و جبران خسارت های تحمیلشده بر وی، یکی از اهداف فرآیند عدالت ترمیمی است. امروزه اهمیت این مسئله تا آنجاست که از نگاه عدالتترمیمی تنها زمانی می توان گفت عدالت کیفری عادلانه (از دیدگاه فقی و حقوق) به طور کامل اجرا گردیدهاست که خسارت های بزه دیده جبران شده باشد.