بررسی طرح توسعه با رویکرد توسعه گردشگری (مطالعه موردی حریم آرامگاه شیخ یوسف سروستانی )

آرامگاه ها در معماری ایران و تحولات آن سهم بسزایی داشته و بر مزار شخصیتهای سیاسی و یا مذهبی بر بالای قبور عرفا، ائمه و سادات و شیوخ شکل گرفته اند. هدف اصلی در این پژوهش توسعه گردشگری با ایجاد بناهایی با کاربری های متفاوت در حریم آرامگاه شیخ یوسف سروستانی ، جهت احیای این بنا و جذب گردشگر بیشتر به این بنا میباشد . بهسازی و توسعه حریم این آرامگاه ها می تواند با هدف جذب گردشگر، ایجاد فضایی جهت گردهم آیی مردم شهر و تاکید بر احترام به اینگونه فضاها، صورت گیرد. برای حفظ هویت این بناها می بایست ساختار جدید مطابق معیارهایی که به مفاهیم ومعماری بنای قدیمی توجه دارد،ساخته شود.هدف: در این پژوهش ، شهر سروستان با توجه به پیشینه تاریخی آن و آرامگاه شیخ یوسف سروستانی از دوره ایلخانی در جهت احیا و توسعه ، مورد توجه قرار گرفته است تا بتوان با بهسازی حریم این آرامگاه درجهت جذب گردشگر و معرفی معماری اسلامی شهر سروستان، قدم برداشت . مطالعات صورت گرفته در این پژوهش بر اساس روش توصیفی تحلیلی انجام شده است و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای - میدانی می باشد. همچنین دستیابی به نحوه تلفیق معماری سنتی این مجموعه با طرح توسعه مدرن و بناهایی همچون آمفی تئاتر، نگارخانه ،کتابخانه و ... به گونه ای که در جهت هر چه بهتر دیده شدن بنا و کاربردی شدن آن کمک کند، در الویت های بعدی قرار گرفته اند.روش بررسی : این مقاله توصیفی روی ۱۸۰ نفر که بیشتر گردشگر بودند در اطراف این آرامگاه انجام شد. متغیرهای اصلی تحقیق ، تعیین کاربری برای آرامگاه شیخ یوسف سروستانی بود که شامل کاربری اقامتی ، فرهنگی و سهولت حمل و نقل در اطراف این مکان به منظور جذب گردشگر می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه است و از آزمون t یک طرفه برای بررسی میزان تاثیر این متغیرها در جذب گردشگر استفاده شده است .یافته ها: نتایج نشان داد بیشتر نمونه آماری زن (۵۲ %)، اکثریت نمونه دارای تحصیلات لیسانس (۴۲ %) و بین ۳۰ تا ۴۰ سال سن (۳۸ %) می باشند. همچنین نتایج نشان داد تعیین کاربری اقامتی در اطراف این آرامگاه تاثیر بیشتری نسبت به کاربری با فضای فرهنگ و سهولت حمل ونقل در جذب گردشگر دارد.بنابراین باید به دنبال تعیین بهترین کاربری اقامتی در اطراف این آرامگاه باشیم .