مقایسه تطبیق ی راهکارهای سازگاری در حیوانات و معماری بومی با محیط گرم و خشک برای دستیابی به معماری پایدار

نظر به مساحت و گسترش یبابان ها در سطح کشور و میزان اندک بارش به همراه خشکسالی های ی پ درپی در عرصه های سرزمینی ، ضرورت بررسی وضعیت بیابان ها و شرایط زندگی و ساخت و ساز در آنها بیش از پیش الزامی می نماید. این مقاله با هدف یافتن اصولی جهت طراحی ساختمان هایی پایدار و همساز با اقلیم به این پرسش پاسخ می دهد که راهکارهای مقابله وی ا سازگاری با شرایط بیابان کدامند و چگونه می توان از آنها در طراحی معمار ی بهره برد؟ مقاله با این فرضیه که با بررسی محیط زیست جانور ی بیابانهاو روش های به کاررفته در معماری بومی و سنتی ن ای مناطق می توان به این اصول دست یافت ،با جهت گیری کاربردی به روش کیفی و موردی و با استفاده از منابع کتابخانه ا ی صورت گرفته است . نتاج ی حاصل چند راهکار مشترک را در طبیعت و معماری بومی نشان می دهد: کاهش و بهینه سازی مصرف انرژی ، بازیابی و ذخیره منابع ، اتخاذ لگوهاا ی رفتاری و یژه،دو ی و یا ایجاد مانع در برابر شرایط نامطلوب.