بررسی شاخص های پاویون در فضاهای شهری سنتی اصفهان

پاویون از گذشته در عناوین مختلف در فرهنگ ما وجود داشته ، مانند سقاخانه ها که طبق روایاتی از زمان زرتشتیان مکانی برای پرستش آناهیتا بوده اند، یا کوشک و عمارت کلاه فرنگی که در فرهنگ معین در معنای پاویون آورده شده است و یا غرفه های ایران در نمایشگاه های جهانی که نماد معماری ایرانی بوده اند، امروزه در کشور های دیگر حضور پاویون رنگ و بوی دیگری یافته و بسیار مورد توجه قرار گرفته است و به عنوان یک فضای شهری متداول در جای جای شهر ساخته می شود، اما در کشور ما آنچنان که باید مورد توجه نیست . از طرفی با گذر زمان پاویون های ایرانی یا تخریب شده اند و یا آن هویت و ارزش سابق خود را از دست داده اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص های پاویون در فضاهای شهری سنتی اصفهان است . روش تحقیق این پژوهش توصیفی -تحلیلی بوده و داده های پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است با توجه به یافته های تحقیق نتایج نشان می دهد با بررسی فضاهایی که از نظر عملکردی مشابه پاویون هستند علاوه بر شناخت آن ها با مدیریت قوی و کارآمد و هدایت و بکارگیری صحیح نیرو ها، در مسیری پیوسته ، طولانی و تدریجی می توان ارزش سابق این بناها را نیز بازگرداند.