بررسی فاکتورهای موثر در افزایش مدول الاستیسیته و مقاومت فشاری در بتن های الیافی

امروزه پیشرفت سریع و روزافزون تکنولوژی و کسب نوآوری های مدرن در زمینه تکنولوژی بتن، امکان تولید بتن با مقاومت بالا را فراهم کرده است. در بیشتر موارد بتن به عنوان ماده مقاوم در برابر نیروهای فشاری در نظر گرفته می شود. مقاومت فشاری به هیچ وجه تنها مشخصه اصلی بتن سخت شده نیست، بلکه به طور کلی مقاومت بتن مهمترین عامل نشان دهنده کیفیت آن است. مرتبط است، به عنوان مثال، اگرچه مقاومت مستقیم نشان می دهد. سطح دوام بتن یا مقاومت آن در برابر تغییر شکل نیست، اما به شدت به نسبت آب به سیمان بستگی دارد.الیافیکی از موادی است که میتواند جایگزین میلگرد حرارتی در بتن مسلح شود. امروزه استفاده از بتن الیافی به دلیلمزایای آن در مقایسه با بتن معمولی به طور گسترده ای گسترش یافته است. از جمله این مزایا می توان به نرخ بالایجذب انرژی، بهبود رفتار بتن در منطقه پس از ایجاد اولین ترک، اشاره کرد. در این پروژه با استفاده از درصدهایمختلف الیاف پلی پروپیلن در طراحی میتوان نتایج مطلوبی را به دست آورد. این نتایج نشان می دهد که با افزایشدرصد الیاف پلی پروپیلن به میزان ۲ درصد در بتن، ضریب الاستیسیته و مقاومت فشاری در مقایسه با نمونه شاهد، ۱۵٫۸۷ درصد افزایش یافته و در ادامه, درصد استفاده از ماده مذکور افزایش یافت و ویژگی های مربوط به بتن روند نزولی به خود گرفت. هدف نهایی این پژوهش بدست آوردن رابطه بین مقاومت و ضریب الاستیسیته است که پس از انجام آزمایش و ترسیم نمودار به دست آمد