بررسی اثرات نانوگرافن بر روی کامپوزیت های الیاف کربن

از آنجایی که حل نگرانی های زیست محیطی، پیش نیاز دستیابی به توسعه پایدار است، تولید بیولوژیکی مواد شیمیایی در طول سال ها با هزینه کم و آلودگی زیست محیطی کم مورد توجه قرار گرفته است . در شرایط ایده آل، حامل ها باید زیست سازگاری بالایی داشته باشند، در مقادیر زیاد با هزینه کم در دسترس باشند و همچنین قابلیت استفاده مجدد و پایداری عملیاتی عالی را از خود نشان دهند . فیبر کربن (CF) به دلیل زیست سازگاری مطلوب به طور گسترده در طیف وسیعی از کاربردها، مانند پزشکی، مهندسی زیستی و بیومواد استفاده شده است علاوه بر این، CF دارای ظرفیت بالایی برای چسبندگی باکتریایی است و به عنوان پشتیبان بیوفیلم مورد استفاده قرار گرفته است با این حال، CF بدون هندلینگ دارای سطح صاف، اینرسی زیاد، انرژی سطح پایین و واکنش پذیری کم است. روش های مختلفی توصیف شده اند که می توانند گروه های عملکردی CF را فعال کنند یا ویژگی های سطحی آن را تغییر دهند.