بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با بهره وری شغلی آموزگاران پایه پنجم شهرستان مشهد سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با بهره وری آموزگاران پایه پنجم انجام گرفته استروش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بوده اس جامعه آماری این پژوهش آموزگاران پایه پنجم شهرستان مشهد بوده که در بهارسال ۱۴۰۲ مشغول به کار بوده اند و تعداد ۱۱۰ نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند ابزار اندازهگیری این پژوهش شامل پرسشنامه معتبر و استاندارد شده ابعاد شخصیتی پنج عاملی NEOPI-FF فرم کوتاه، پرسشنامه سبک زندگی LSQ و پرسشنامه بهره وری هرسی و گلداسمیت می باشد جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی و توصیفی استفاده شده است که در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده که پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین ویژگی های شخصیتی با بهره وری آموزگاران وجود ندارد r=-۰/۰۴۵ رابطه معناداری بین سبک زندگی با بهره وری آموزگاران وجود دارد r=۰/۲۵۷. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد سبک زندگی پیش بینی کنندهی معنادار بهره وری است در پایان بر اساس نتایج و در راستای آن پیشنهادهای کاربردی وپیشنهادهایی برای پژوهش های آتی ارایه شده است