بررسی تجارب زیسته اساتید راهنمای دانشگاه فرهنگیان در استفاده از فضای مجازی برایکارورزی معلمان: یک مطالعه کیفی

در این تحقیق ، به منظور بررسی تجربه زیسته استادان راهنمای درس کارورزی دانشگاه فرهنگیان از کارورزی در آموزش مجازی، ازرویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی استفاده شده است. جامعه ی آماری این تحق یق شامل استادان کارورزی دانشگاه فرهنگیاندر استان های کردستان، کرمانشاه و ایلام بود. نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک محور برای انتخاب نمونه ها استفاده شد. اطلاعات بااستفاده از مصاحبه نیمه سازمان یافته جمع آوری شد و پس از تحلیل محتوا و کدگذاری، تجربه استادان راهنما از کارورزی در فضایمجازی در ۹ مضمون اصلی و ۳۴ مضمون فرعی دسته بندی شد . نتایج تحقیق نشان می دهد که اهداف کارورزی در آموزش مجازیبه طور کامل تحقق نیافته اند و استادان راهنما تمایلی به ادامه دادن کارورزی مجازی ندارند، بلکه ارائه درس کارورزی به صورت ترکیبیرا بهترین روش می دانند. از نظر استادان راهنمای دوره کارورزی، کارورزی مجازی دارای قوایی همچون اهمیت دادن به سواد فناوری ورسانه ای دانشجویان، تولید محتوای الکترونیکی و مدیریت کلاس درس مجازی است، اما مشکلاتی از قبیل عدم ارتباط و تعاملمستقیم بین معلم و دانش آموزان، عدم شناخت درست مسائل تربیتی، عدم درک صحیح از رابطه سازمانی کارکنان مدرسه، به عنواننقاط ضعف این نوع آموزش مطرح شده است.