ارائه یک روش جایگذاری ماشین های مجازی جهت کاهش ریسک امنیتی اپلیکیشن های اینترنت اشیا در محیط مه

امروزه از رایانش ابری برای ارائه سرویس به اپلیکیشن های اینترنت اشیا استفاده می شود. قرار دادن ماشین های مجازی مربوط به این اپلیکیشن ها بر روی محیط ابری با چالش های مختلفی مواجه است. یکی از مهمترین این چالش ها، چالشهای امنیتی مانند حملات جانبی به اپلیکیشن های موجود برروی یک نود در محیط ابر می باشد. در این حملات مهاجم می تواند با نفوذ به یک ماشین مجازی که بر روی یک سرور در محیط ابر قرار دارد، به دیگر ماشین های مجازی که بر روی همان سرور قرار دارند حمله کند. از همین رو مفهومی به نام ریسک امنیتی مورد توجه محققان قرار گرفته است که به معنای احتمال به خطر افتادن اپلیکیشن های موجود در یک سیستم در صورت وقوع حمله به یک ماشین مجازی در آن سیستم می باشد. در نتیجه تعیین یک یک استراتژی کارآمد برای تخصیص ماشین های مجازی در محیط ابر می-تواند میزان ریسک امنیتی را به طور چشمگیری کاهش دهد. از سوی دیگر به دلیل تاخیر ارائه سرویس در محیط ابری امروزه از محاسبات مه به عنوان یک جایگزین برای ابر یاد می شود. در حالی که محدودیت های محیط مه (مانند محدودیت ظرفیت و قدرت پردازشی) باعث خواهد شد که تعداد ماشین های مجازی بیشتری بر روی یک نود پردازشی قرار بگیرند و در نتیجه ریسک امنیتی در این محیط افزایش یابد. از همین رو در این پژوهش برآن شدیم تا به ارائه یک استراتژی ابتکاری جهت کاهش ریسک امنیتی در اپلیکیشنهای اینترنت اشیا در محیط مه بپردازیم. در این پژوهش یک مدل برای ارزیابی ریسک امنیتی اپلیکیشن های اینترنت اشیا در محیط مه ارائه نموده ایم. نتایح حاصل از ارزیابی ها بر اساس مدل پیشنهادی کارآمد بودن روش پیشنهادی را نشان می دهند.