بررسی وضعیت پایداری بومشناختی روستاهای جنگل زاگرس در راستای الگوی بومکده (مطالعه موردی : روستاهای شهرستان خرم آباد)

مساله حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار به یکی از موضوعات برجسته در سطح جهانی تبدیل شده است . جنگل های زاگرس از بوم سازگانهای مهم کشور هستند حفظ این جنگل ها یک وظیفه همگانی و ملی است جهت حفاظت از وجلوگیری از تخریب بیشتر جنگل های زاگرس باید برای تمام عوامل تخریب این جنگل ها برنامه ریزی شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف سنجش پایداری روستاهای مورد مطالعه از نظر بوم شناختی با استفاده از روش دلفی و مدل بارومتر پایداری انجام شد. با توجه به هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی - تحلیلی است . اطلاعات مورد نیاز در این بررسی از طریق روشهای میدانی و اسنادی گردآوری شدهاند. جامعه آماری تحقیق شامل ۱۰ روستا از شهرستان خرم آباد می باشد. تجزیه دادهها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Excell انجام شد نتایج نشان داد شاخص حمایت از حیات وحش و پرندگان بومی منطقه بیشترین و استفاده از شیشه سه جداره و عایق کاری کمترین امتیاز را داشتند و بنا بر نتایج بارومتر پایداری در بین روستاهای مورد مطالعه از لحاظ وضعیت پایداری تفاوت وجود دارد. پایداری روستاهای سنگتراشان از نظر بوم شناختی با ارزش (۳۳۹/۰) بالاترین امتیاز در وضعیت ناپایداری بالقوه وکمترین ارزش پایداری را روستای چناربگالی با ارزش (۱۵۴/۰) در وضعیت ناپایدار داشتند.