سیر تکوینی و مفاهیم کارکردی مکاتب فلسفی مهم در آموزش و پرورش (ترویج و آموزش کشاورزی و آموزشهای فنی و حرفه ای ایران)

در تعریف فلسفه و بنیاد آن، فلسفیدن می توان گفت فلسفیدن حالتی از زندگانی است که رنگ ممتاز آن توجه به شناسایی است و فلسفه نتیجه حالت فلسفیدن است . چنین است که بویژه به هنگام پدید آمدن دگرگونی های اجتماعی و به سستی گرائیدن عادات کهن ، نیاز به سنجش مفهوم هایی که با زندگانی و سرنوشت آدمی پیوند دارند آشکار می گردد. بر اساس چنین زمینه ای است که در دوران نو و بویژه در سرزمین هایی که با تحول های گوناگون روبه رو بوده اند، پرداختن به اینگونه مفهوم ها و از میان آنها به آنچه که به تربیت و تحول انسان بستگی دارد یعنی فلسفه تربیت بیش از پیش مطرح شده است . نویسنده این مقاله پس از تعریف فلسفه و تعاریف آن از سوی دانشمندان گوناگون، به بیان مفاهیم تربیت ، آموزش و پرورش، تعریف فیلسوف آموزش و پرورش و ویژگی های آن، فلسفه های معروف در آموزش و پرورش همچون مکتب اصالت دانش پیشینیان، مکتب ایده آلیسم ، مکتب رئالیسم ، مکتب راسیونالیسم ، مکتب پراگماتیزم، نهضت انسان گرایی و در نهایت فلسفه تربیتی اسلامی می پردازد و اصول و مفاهیم اساسی این مکاتب و نقش آنها را در تعیین اهداف آموزش و پرورش و دانشمندان و پایه گذاران هر مکتب و جایگاه فکری آنان را می پردازد. ترویج و آموزش کشاورزی در اساس و بنیاد، یک نوع فعالیت آموزشی است و وظیفه اصلی آن دادن آموزش های مناسب به مردم روستایی است . که با توجه به رشته تحصیلی و تجارب کاری و پژوهشی نویسنده این مقاله تاکید به بیان مفاهیم کارکردی مکاتب فلسفی مهم در ترویج و آموزش کشاورزی و آموزشهای فنی و حرفه ای ایران همراه با عکس های میدانی مولف پرداخته می شود و در نهایت به نتیجه گیری از موارد فوق الذکر و دلایل توجه به مکاتب (سیستم های ) گوناگون آموزش و پرورش بویژه دررشته های فوق الذکر بیان می شوند.