تاثیر کلاس های فوق برنامه ی درسی بر انگیزش، پیشرفت تحصیلی و اعتماد به نفس دانش آموزان

سیستم وجودی انسان به نوعی است که همیشه بر اساس باورهای شخصی خود عمل می نماید و این باورها از بدو تولد از محیط اطراف در ذهن بشر نقش می بندد و آینده او را ترسیم می کند. اعتماد به نفس یکی از این باورهاست. عاملی اکتسابی که از بدو تولد پایه های آن در ذهن هر یک از انسان ها گذاشته شده است و به مرور زمان این امر گسترده تر و عمیق تر می شود. یکی از ملاک های موثر بر اعتماد به نفس، پیشرفت تحصیلی است. پیشرفت تحصیلی به معنای مقدار یادگیری آموزشگاهی فرد است به طوری که بتوان آن را در دو مقوله کلی شامل «تفاوتهای فردی» و عوامل مربوط به «مدرسه و نظام آموزش و پرورش» مورد مطالعه قرار داد. از عوامل ایجادکننده ی پیشرفت تحصیلی می توان در درجه اول از انگیزش تحصیلی نام برد. انگیزش در آموزش و پرورش و نقش آن در پیشرفت تحصیلی از دیرباز مورد توجه روانشناسان پرورشی قرار داشته است و هنگامی که در نظام آموزشی مشکلاتی همچون افت تحصیلی روی می دهد؛ از انگیزه یادگیرنده به عنوان یکی از عوامل مهم آن یاد می شود. گاهی مواقع برنامه های درسی نیز نمی تواند پاسخگوی نیازهای یادگیری باشد، بنابراین در جهت پر کردن کاستی های ناشی از مشکلات یادگیری، کلاس های فوق برنامه طراحی شده اند. این کلاس ها در جهت یادگیری جایگزین استفاده می شود که می تواند آنچه را آموزش ارائه می کند به صورت گسترش یافته در ذهن دانش آموزان ایجاد کند. کلاس های فوق برنامه، دانش آموزان را وارد محیط اجتماعی می کند؛ در حالیکه این اتفاق معمولا در کلاس های درس رسمی کمتر اتفاق می افتد. کلاس های فوق برنامه می تواند به عنوان پلی بین برنامه های کلاسی رسمی و یادگیری های واقعی زندگی عمل نماید.