نقش تعاملات خانواده با مدرسه در افزایش صمیمیت دانش آموزان

چه ما و چه هر کودک دیگری که در این دنیا قدم می گذارد، هر چقدر که بر سنمان افزوده می شود، محیطی که در آن قرار میگیریم، بزرگ تر و بزرگ تر می گردد. طبیعتا تعویض محیط در همان ابتداهای مسیر، کمی برای ما گیج کننده است.چون شخصیت ما هنوز شکل نگرفته و هنوز آن طوری که باید از محیط اطراف خود درکی که باید را نداریم، به کمک والدین و معلمان و اطرافیانمان نیاز داریم تا بتوانیم در فضاهای مختلفی که به سمت عمومی تر شدن پیش می روند، عملکرد اجتماعی تر و بهتری داشته باشیم .این کمک ها عموما در مرحله ای که کودک وارد سال های ابتدایی دبستان می شود، باید بیشتر و هوشمندانه تر باشند. چرا که کودک تا قبل از اینکه پا به چنین فضاهایی بگذارد، تنها مرجعی که برای انجام رفتارهای مختلفش به آن ها رجوع می کرد، پدر و مادرش بودن اما حالا دیگر این طور نیست و برای حفظ تعادل رفتاری کودک در فضاهای عمومی تر مثل مدرسه، نیاز است که تعامل والدین با مدرسه در یک حد استانداردی، رعایت شود .