بررسی نقش میانجیگری ارزیابی شناختی و سرکوبی در رابطه احساس حقارت با پرخاشگری در دانش آموزان پسر شهرستان هلیلان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجیگری ارزیابی شناختی و سرکوبی در رابطه احساس حقارت با پرخاشگری در دانش آموزان پسر شهرستان هلیلان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است .جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع اول و دوم متوسطه بود که تعداد ۲۹۵ دانش آموز به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.اطلاعات این پژوهش از طریق پرسشنامه های تنظیم هیجانگراس و جان(۲۰۰۳)، پرسشنامه احساس حقارت بائو و همکاران(۱۹۹۷)، پرسشنامه پرخاشگری اچ باس و مارک پری جمع آوری شد. روش آماری استفاده شده برای تجزیه و تحلیل دادهها از پیرسون و تحلیل مسیر بود که برای تجزیه وتحلیل دادهها از نرم افزارهای آماری SPSS و AMOSاستفاده گردید. نتایج کلی پژوهش نشان داد که با ۹۵ % اطمینان فرض صفر رد میشود و فرض خلاف مبنی بر اینکه مدل واسطه ای ارزیابی روانشناختی و سرکوبی در رابطه بین احساس حقارت با پرخاشگری برارزش دارد، پذیرفته می شود. بین نقش میانجیگری ارزیابی شناختی و سرکوبی در رابطه احساس حقارت با پرخاشگری در نوجوانان پسر شهرستان هلیلان رابطه معنادار وجود دارد. براساس نتایج برای بهبود احساس حقارت و پرخاشگری تحصیلی نوجوانان می توان اقدام به آموزش راهبردهای ارزیابی شناختی و سرکوبی کرد.