بررسی تطبیقی فقهی و حقوقی قتل در فراش

در اسلام قتل عمد بسیار مورد نکوهش قرارگرفته و از آن به شدت نهی شده است ، ولی با وجود نهی های فراوان ، خود شریعت اسلامی در مواردی از این نهی چشم پوشی کرده و آن را جایز می شمارد که یکی از آن موارد، قتل در فراش است . قتل در فراش ، جایی است که مردی، همسر خود و مردی اجنبی را در حال ارتکاب فعل زنا با یکدیگر مشاهده نموده و سپس مرتکب قتل ایشان گردد. که در این رابطه گفته اند شوهر در چنین صورتی بین خود و خدایش ، به خاطر قتل ، مرتکب گناهی نشده و در آخرت عذاب نمی شود، همچنین اگر این امر را به نحو صحیح اثبات کند، از قصاص و دیه معاف می شود. در اهمیت این بحث باید متذکر شد که ماده ۳۰۲ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ نیز به تبعیت از قول مشهور فقهای امامیه ، قتل زوجه و زانی توسط شوهر را مستثنی از قصاص دانسته است . با این توضیح ، این نوشتار سعی بر آن دارد تا با روش کتابخانه ای و با نوع توصیفی -تحلیلی و با جامعه تحقیق آیات قرآن کریم و به طور کلی منابع فقهی و حقوقی ، مبحث قتل در فراش را مورد مداقه قرار دهد. در این مقاله سعی شده است که موضوع قتل در فراش به صورت تطبیقی در فقه و حقوق موضوعه بررسی ونظرات فقها و حقوقدانان همراه با دلایل آن ها ذکر شود. بنابراین مسئله اصلی این نوشتار بررسی مبحث قتل در فراش از طریق تبیین مفاهیم و واژگان ، نظرات علماء و دلایل آن ها و نهایتا بررسی موضوع با نگاه تطبیقی فقهی و حقوقی میباشد. با توجه به بررسی نظرات فقها و روایات مرتبط ، به نظر می رسد که نظریه آیه االله خویی که با استناد به روایات و ارائه ادله شناخته شده ، عقیده دارند که شوهر بعد از قتل زانی و زانیه باید مهدور الدم بودن آن ها را اثبات بکند و الا قصاص می شود، با عنایت به شرایط و اوضاع و احوال امروز، معقول تر و مناسب تر به نظرمی آید.