نقد ترجمه ی کتاب من لایحضره الفقیه

کتاب من لایحضره الفقیه اثر ابی جعفر محمد بن علی بن الحسین بن بابویه معروف به شیخ صدوق در شش جلد نوشته شده است و شامل ۵۹۶۳ حدیث می باشد. تاکنون شرح های متعددی بر این اثر نوشته شده است که گویای اهمیت آن در دسترسی به احادیث مهم شیعی می باشد. کتاب مذکور جزء چهار منبع مهم کتب شیعی می -باشد و ازاین جهت ترجمه ی کتبی که جزء منابع دین الهی می باشند، باید با رعایت اصول ترجمه و امانت داری کامل و به دوراز تعصب و اعمال نظر شخصی باشند و زبان ترجمه در این گونه متون باید روان و قابل فهم برای عموم مخاطبان باشد. این مقاله ضمن اشاره به برخی از نکات لازم در موردنقد و نقادی به نقد ترجمه ی کتاب من لایحضره الفقیه از محمدجواد غفاری و طبقه بندی و توضیح و ارائه ی ترجمه ی پیشنهادی برای موارد مذکورپرداخته است . مباحث این نوشتار ابتدا در عناوینی چون عدم معادل یابی صحیح واژه ، امانت داری در ترجمه ،ترجمه ی تحت اللفظی یا عربی زدگی در ترجمه ، عدم ترجمه ی برخی از واژگان و انتقال آن ها به ترجمه ، شرح احادیث و اقوال بدون ارجاع ، عدم انتقال ارجاعات موجود در کتاب اصلی به ترجمه و درنهایت اشتباهات تایپی و نگارشی دسته بندی و توضیح داده شده است .