پیش بینی عزت نفس و سلامت روانی بر اساس هویت اخلاقی و خویشتن پنداری

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی عزت نفس و سلامت روانی بر اساس هویت اخلاقی و خویشتن پنداری انجام گرفت . روش تحقیق در این پژوهش ، روش همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه ، شامل کلیه نوجوانان دختر گروه سنی ۱۲ تا ۱۸ ساله شهر بافق در سال ۱۴۰۲ بودند. تعداد ۱۸۵ نفر از طریق فرمول کوکران و بصورت نمونه گیری تصادفی به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل ؛ پرسشنامه عزت نفس هترتون و پولوی(۱۹۹۱)، سلامت روانی گلدبرگ (۱۹۷۲، به نقل از تقوی ۱۳۸۰)، خویشتن پنداری راجرز(۱۹۵۷) و هویت اخلاقی آکویینو و رید(۲۰۰۲) بود.تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان نشان داد که متغیر های هویت اخلاقی و خویشتن پنداری (و خرده مقیاس های آن ) به طور معناداری عزت نفس و سلامت روانی نوجوانان دختر را پیش بینی می کنند.خرده مقیاس های این متغیرها ۵ درصد از واریانس نمره های متغیرهای عزت نفس و سلامت روانی را تعیین کرد. نتایج حاکی از این که بود، هویت اخلاقی و خویشتن پنداری، عزت نفس و سلامت روانی را پیش بینی می کنند و روابط معنی داری بین متغیرهای پیش بین و ملاک بصورت مثبت و منفی برقرار است . بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون همزمان بر روی هویت اخلاقی و خویشتن پنداری، نشان داد، هویت اخلاقی بر روی مولفه های سلامت روان در علائم جسمانی و اختلال عملکرد اجتماعی p≤ ۰/۰۰۱، اضطراب و افسردگی p≤ ۰/۰۰۲و بر روی خرده مقیاس عزت نفس ، عملکرد تحصیلی و ارزیابی اجتماعی p≤ ۰/۰۰۲ارزیابی ظاهری p≤ ۰/۰۰۱بدست آمد.خویشتن پنداری بر رویمولفه های سلامت روان ، علائم جسمانی و اضطرابp≤۰/۰۰۳، عملکرد اجتماعی و افسردگی p≤ ۰/۰۰۲ و بر روی خرده مقیاس عزت نفس ، عملکرد تحصیلی p≤ ۰/۰۰۱ ارزیابی اجتماعی و ارزیابی ظاهری p≤۰/۰۰۰ بدست آمد. همچنین ، رابطه متغیر هویت اخلاقی با خویشتن پنداری معنادار و مستقیم بدست آمد. با توجه به نتایج حاصله متغیرهای ذکر شده قادر به پیش بینی عزت نفس و سلامت روانی نوجوانان دختر گروه سنی ۱۲ تا ۱۸ ساله می باشد.