تعیین اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۰ نفر از والدین دانش آموزان دورهی اول متوسطه شهر اهواز در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. ۳۰ والد به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره ۱۵) نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه ی سرزندگی تحصیلی دهقانیزاده و حسینچاری (۱۳۹۱) استفاده شد. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه برنامه ی فرزندپروری مثبت را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که فرضیهی پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مورد تائید قرار گرفته است .(p<۰/۰۱) بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استفاده از برنامه ی آموزش فرزندپروری مثبت میتواند منجر به افزایش سرزندگی تحصیلی دانش آموزان شود.