بررسی نقش خشونت خانگی در اقدام به خودکشی

خودکشی به عنوان یکی از مهلک ترین پدیده های انسانی همواره مورد توجه متخصصان سلامت به ویژه روانشناسان و روانپزشکان بوده است. خودکشی را نمی توان به تنها متغیرهای روانشناختی محدود کرد، بلکه مطالعات قبلی نشان داده که متغیرهای اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاسی نیز در این میان نقش مهمی ایفا می کنند. یکی از متغیرهایی که وابسته به فرهنگ، اجتماع و مسائل روانشناختی می باشد و می تواند در اقدام به خودکشی نقش داشته باشد، مسئله خشونت خانگی است. مطالعات قبلی نشان داده است که خشونت خانگی و خشونت خانگی در جامعه ایرانی در حال افزایش است. می توان گفت خشونت خانگی در تمام طبقات اجتماعی و اقتصادی رخ می دهد اما به طور قطع در افراد آسیب پذیر از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و روانی بیشتر رخ می دهد. اختلالات روانی چه در افرادی که اقدام به خشونت خانگی می کنند و چه افرادی که قربانی خشونت هستند، بیشتر از میانگین جامعه است. اختلالات شخصیت ضد اجتماعی و مرزی در افرادی که اقدام به خشونت می کنند بیشتر بوده است، در حالی که افراد که قربانی بودند، افسردگی و اضظراب بیشتری گزارش کردند و احتمال خشونت در قربانیان بیشتر بوده است. به منظور کاهش آمار خشونت خانگی و خودکشی پیشنهاد می شود متخصصان سلامت روان توجه ویژه ای به مشکلات روانی قربانیان خشونت خانگی کنند و مسئولان سلامت نیز با شناسایی و حمایت های درمانی و اقتصادی این افراد، در کاهش آسیب های اجتماعی کمک کنند.