تاثیر امید درمانی بر افزایش شادکامی متقاضیان طلاق دارای فرزند دانش آموز

هدف پژوهش حاظر بررسی تاثیرامید درمانی اسنایدر برروی افزایش شادکامی متقاضیان طلاق دارای فرزند دانش آموز در رشت بود. در این پژوهش۴۰ زن و مرد متقاضی طلاق در دو گروه آزمایش و کنترل ۲۰) نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه کنترل) که گروه نخست امید درمانی گروهی اسنایدر و گروه دوم درمان فردی دریافت کردند مورد مطالعه قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان پرسشنامه شادکامی اکسفورد را قبل و پس از درمان تکمیل کردند. استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان منجر به افزایش شادکامی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردیده است .این پژوهش پیشنهاد می کند که امید درمانی اسنایدر می تواند به عنوان رویکردی نوین در افزایش شادکامی افراد مورد استفاده قرار گیرد.