تحلیلی بر مولفه های اقتصادی موثر بر ازدواج

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مولفه های اقتصادی بر ازدواج میپردازد و به دنبال آن است که با در نظر گرفتن مولفه های اقتصادی که بر ازدواج و تاثیر دارند، یک تحلیل مقایسه ای بین این متغیرها ونقش بلند مدت وکوتاه مدت آنان ارائه دهد. این موضوع ازاینجهت دارای اهمیت است که بسیاری از تحلیلهای نشان دهنده کاهش ازدواج در جامعه ,بر تاثیر مولفه های اقتصادی در این کاهش تاکید داشتهاند. روش مورداستفاده در پژوهش خود رگرسیون برداری با وقفه های توزیعی (ARDL) است که امکان تحلیل کوتاه مدت و بلندمدت در مدل را فراهم میآورد و داده های مورداستفاده در پژوهش مربوط به اقتصاد ایران بین سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۹۹ میباشد و از مراکز معتبر آماری بهدستآمده است نتایج تحلیل بلندمدت دلالت بر آن دارد تمامی مولفه های اقتصادی مورداستفاده در پژوهش شامل بیکاری، نابرابری، تورم مسکن، درآمد سرانه، شهرنشینی و مشارکت اقتصادی زنان در بلند مدت بر میزان ازدواج تاثیرگذار بوده اند؛. در کوتاه مدت نیز همه متغیرهای اقتصادی به جز متغیر شهرنشینی یا به صورت وقفه و یا به صورت مستقیم بر ازدواج تاثیرگذاراند. به عبارتی، برخی از متغیرهای اقتصادی، نه در آن سال، بلکه در سالهای بعدی اثر خود را بر میزان ازدواج نشان داده است. مولفه های اقتصادی شامل بیکاری,ضریب جینی ,رشد کرایه مسکن دارای رابطه معکوس ومتغیرهای رشد درآمدسرانه, میزان شهرنشینی ومیزان مشارکت اقتصادی زنان دارای رابطه مستقیم بامیزان سرانه ازدواج در بلندمدت می باشند و درکوتاه مدت نیز همین دسته بندی با همین نسبت برقرار بوده به جز در مورد متغیر شهرنشینی که ارتباط معنادار آن با سرانه ازدواج قابل اثبات نیست به همین دلیل سیاستگذاران می بایست نسبت به میزان وجهت دهی این عوامل حساس باشند. از طرفی نباید هیچ یک از عوامل فرهنگی واقتصادی واجتماعی موثر بر ازدواج در حالت کلی نادیده انگاشته شوند واثبات تاثیر عوامل اقتصادی بر ازدواج نافی دیگر ابعاد فرهنگی واجتماعی موثر بر این حوزه نیست.