تبیین نقش آموزگاران در ارتقای مهارت های یادگیری خودگردان در دانش آموزان ابتدایی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 16

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HEPCONF04_284

تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

آموزش و پرورش در دنیای امروز نقشی فراتر از انتقال دانش صرف ایفا می کند. در عصر حاضر، هدف اصلی نظام های آموزشی، تربیت نسلی خلاق، نوآور، متفکر و دارای مهارت های حل مساله است که بتوانند در دنیای پیچیده و دائما در حال تغییر زندگی کنند. در این راستا، یادگیری خودگردان به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های کلیدی برای موفقیت در قرن بیست و یکم شناخته می شود. یادگیری خودگردان به معنای توانایی یادگیری بدون وابستگی به راهنمایی و هدایت مستقیم آموزگار است. دانش آموزی که دارای مهارت یادگیری خودگردان است، می تواند اهداف یادگیری خود را تعیین کند، برای رسیدن به این اهداف برنامه ریزی کند، از منابع مختلف برای یادگیری استفاده کند، بر پیشرفت خود نظارت کند و در صورت نیاز از دیگران کمک بگیرد.دوره ابتدایی، دوره ای حساس و حیاتی در شکل گیری هویت و توانایی های یادگیری دانش آموزان است. در این دوره، آموزگاران نقشی اساسی در پرورش مهارت های یادگیری خودگردان در دانش آموزان ایفا می کنند. آموزگاران با ایجاد محیطی یادگیری حمایتی، تشویق به استقلال و مسئولیت پذیری، ارائه فرصت های یادگیری متنوع و آموزش مهارت های لازم به دانش آموزان، می توانند به آنها در مسیر تبدیل شدن به یادگیرندگانی خودگردان کمک کنند. یادگیری خودگردان مهارتی اساسی برای موفقیت در دوره های تحصیلی بالاتر، دانشگاه و دنیای کار است. دانش آموزانی که در دوره ابتدایی مهارت های یادگیری خودگردان را به خوبی می آموزند، در تحصیلات آتی خود با اعتماد به نفس بیشتری عمل می کنند و می توانند به طور خودگردان به یادگیری بپردازند. یادگیری خودگردان به دانش آموزان کمک می کند تا کنترل بیشتری بر یادگیری خود داشته باشند و در انتخاب موضوعات و روش های یادگیری خود آزادتر باشند. این امر می تواند منجر به افزایش انگیزه و علاقه به یادگیری در آنها شود. با توجه به اهمیت و ضرورت یادگیری خودگردان، نقش آموزگاران در ارتقای این مهارت در دانش آموزان ابتدایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در حال حاضر، در بسیاری از مدارس ابتدایی، روش های تدریس سنتی بر آموزش مستقیم توسط آموزگار متمرکز است و فرصت های کافی برای یادگیری خودگردان به دانش آموزان داده نمی شود. در این مقاله، به بررسی نقش آموزگاران در ارتقای مهارت های یادگیری خودگردان در دانش آموزان ابتدایی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های یادگیری خودگردان ، دوره ابتدایی ، آموزگاران ، توسعه ، دانش آموزان

نویسندگان

نسرین سیه دولانی

کارشناسی مهندسی برق الکترونیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

بابک عطاپور

دانشجوی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز بستان آباد

مهران عباسیان

کارشناسی روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

ابوالفضل عبدالهی

دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه دانشگاه رشدیه