مددکاری اجتماعی در دادرسی جرایم کودکان و نوجوانان در حقوق ایران و کنوانسیون حقوق کودک

کودکان و نوجوانان سرمایه های انسانی هر کشوری هستند که با تکیه بر آنها، آینده کشور ها ساخته می شود. حمایت از این سرمایه های انسانی، نقش انکارناپذیری در پرورش نبوغ و استعداد ها دارد. از این روی، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب ۱۳۸۱ نخستین قانونی بود که به طور ویژه به حمایت از این کودکان پرداخته است. در نهایت قانون حمایت از کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۹۹ تصویب و پس از تایید شورای نگهبان به مرحله اجرا در آمد. همچنین بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ مشاوران دادگاه اطفال و نوجوانان از بین متخصصان علوم تربیتی، روانشناسی، جرم شناسی، مددکاری اجتماعی، دانشگاهیان و فرهنگیان آشنا به مسائل روانشناختی و تربیتی کودکان و نوجوانان اعم از شاغل و بازنشسته انتخاب می شوند. در دادگاه اطفال و نوجوانان، والدین، اولیاء یا سرپرست طفل و نوجوان، وکیل مدافع، شاکی، اشخاصی که نظر آنان در تحقیقات مقدماتی جلب شده، شهود، مطلعان و مددکار اجتماعی سازمان بهزیستی حاضر می شوند. حضور اشخاص دیگر در جلسه رسیدگی با موافقت دادگاه بلامانع است. با توجه به مبانی عدالت ترمیمی مددکاران اجتماعی نقش مهمی در تکوین و اجرای فرآیند میانجیگری کیفری دارند.رویکرد نوین قوانین جدید به استفاده از مددکاران اجتماعی و ظرفیت حرفه ی مددکاری اجتماعی در کاهش جمعیت کیفری زندان ها و مراکز تامینی می باشد.