حق سکوت و دفاع متهم در نظام عدالت کیفری ایران

برای تضمین عادلانه و منصفانه بودن دادرسی نسبت به انسانی که به اتهام ارتکاب جرم به چرخه قضایی وارد شده، حقوق دفاعی خاصی مورد بازبینی قرار گرفته است حق سکوت متهم به عنوان حقوق دفاعی در برابر پرسش گری یک مقام قانونی و حق منع اجبار به جرم انگاری خود و ممنوعیت ارائه ادله بی گناهی خود، از مصادیق یک دادرسی منصفانه می باشد. طبق ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری ایران حق سکوت به صراحت مورد پذیرش قرار گرفته است. اما نظر به توجه حقوق دانان ایران در رابطه با حدود و ثغور اعمال حق سکوت دغدغه هایی مطرح می باشد؛ و مصادیق عدم تکلیف تمام کسانی که در امر تحقیق،تعقیب نسبت به اعلام حق سکوت به متهم، مورد کم توجهی مقنن قرار گرفته است. لذا این مقاله سعی دارد به صورت توصیفی و تحلیلی از تبیین و تعریف حق سکوت و مستندات قانونی در مرحله تحقیقات و محاکمه در نظام عدالت کیفری ایران مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.