آکواتکچر، رهیافتی برای طراحی فضاهای مسکونی زیرآب در راستای خلق یک پارادایم معماری آینده نگر

دو مشکل بالا آمدن آب دریا و افزایش جمعیت به ویژه در مناطق ساحلی به این معنی است که در آینده ساخت مسکن برای همه به طور فزاینده ای دشوار است. چرا که با افزایش سطح دریا؛ سطح زمین غوطه ور در آب افزایش می یابد و به دلیل کاهش مساحت زمین قابل سکونت، ظرفیت تحمل جمعیت انسانی کاهش می یابد. از این رو بسیاری از متفکران مترقی در تلاش هستند تا از آببه عنوان مکانی مناسب برای زندگی انسان بهره برداری کنند. هدف از این پژوهش فراهم آوردن بستری مناسب در زیر دریا برای زیست انسان در آینده می باشد، در شرایطی که دیگر زندگی در خشکی تیره و تار شده باشد. در این پژوهش آینده پژوهی در حوزه سکونت انسان با توجه به تغییرات شیوه زندگی در آینده می باشد که با استفاده از ترکیب نمودن روش توصیفی مانرما در جهت تماشای آینده و روش سناریو محور در جهت ساخت آینده انجام شده است و از معماری انعطاف پذیر به عنوان معماری پاسخ ده به تغییر (مشخصه آینده) و معماری بایونیک به عنوان رویکرد پژوهش استفاده شده است. از آنجا که مناطق ساحلی از نظر سابقه ای که برای معماری و شهرسازی ایجاد کرده اند با یک تغییر پارادایم روبرو هستند. ضروری است که ساختمان هایی را طراحی کنیم که با آینده اجتناب ناپذیر سازگار شوند. طراحی خانه های آبی در این مناطق این فرصت را به ما می دهد تا از جادوی آب استفاده کنیم و رویای زندگی در آرمان شهری در اعماق دریا را دنبال کنیم.