بررسی عوامل دخیل در مدل بارش-رواناب شماره منحنی

تخمین میزان رواناب سطحی و مطالعه رابطه بارش-رواناب مهم ترین موضوع در مطالعات هیدرولوژی آب های سطحی است. به کارگیری روش های ساده برای برآورد رواناب در کاربردهای هیدرولوژیکی به خصوص در حوضه های آبریز فاقد ایستگاه و آمار اندازه گیری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. احتمالا ساده ترین روش مفهومی برای پیش بینی رواناب استفاده از مدل بارش-رواناب شماره منحنی است که در اصل جهت مدل سازی میزان عمق رواناب ناشی از رگبارهای بارندگی در حوضه های آبریز کوچک کشاورزی و مراتع ایجاد شده است، اما تاکنون در انواع کاربردهایی غیر از آنچه در ابتدا در نظر گرفته شده بود استفاده شده است. مطالعه منابع مختلف نشان می دهد تحقیق در زمینه نحوه استفاده از این مدل همچنان در حال رشد و اصلاح بوده و نیاز به پیشرفت دارد. در پژوهش حاضر اولا مروری بر مطالعاتی که به بررسی فاکتورهای دخیل در روش شماره منحنی برای برآورد میزان رواناب پرداخته اند، انجام شده که از نتایج اصلی این مطالعات میتوان به ارائه پیشنهاد تغییر مقدار نسبت تلفات اولیه استاندارد(یعنی تغییر عدد λ از عدد ۲/۰ به عدد ۰۵/۰) بر اساس اندازه گیری های گسترده میدانی و نیز لحاظ کردن کلاس های پاسخ بارندگی-رواناب در هنگام استفاده از روش شماره منحنی اشاره کرد ثانیا به بعضی از چالش های باقی مانده و چشم انداز آینده در خصوص این روش اشاره شده است.