مدل ساختاری بدرفتاری در دوران کودکی با مشکلات در تنظیم هیجانات نوجوانان با توجه به نقش میانجی دلبستگی بی نظیم

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی دلبستگی بی نظم در رابطه بدرفتاری در دوران کودکی با مشکلات درتنظیم هیجانات نوجوانیانجام شد. روش تحقیق توصیفی - همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعهآماری شامل افراد موجود در دوره انتهایی نوجوانی (۱۸ تا ۲۱ سالگی) بود که تعداد ۳۴۰ نفر از دانشجویان ترم اول،دوم و سوم دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماریجهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های استاندارد بدرفتاری در دوران کودکی،دلبستگی بی نظم و مشکلات در تنظیم هیجان استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده های تحقیق از ماتریسهمبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) استفاده گردید. نتایج تحقیق با استفاده از نتایج الگویساختاری نشان داد که بدرفتاری در دوران کودکی بطور مستقیم (۰/۱۱۳) و با میانجی گری دلبستگی بی نظم (۰/۳۸۴)بر مشکلات در تنظیم هیجان تاثیر دارد. همچنین بدرفتاری در دوران کودکی بطور مستقیم بر دلبستگی بی نظم(۰/۵۲۰) تاثیر دارد و تاثیر دلبستگی بی نظم (۰/۷۳۸) بر مشکلات در تنظیم هیجان مورد تایید قرار گرفت. بر اساسیافته های این تحقیق, بدرفتاری در دوران کودکی هم بطور مستقیم و هم بطور غیرمستقیم، از طریق ایجاد دلبستگیبی نظم می تواند سبب بروز مشکلات در تنظیم هیجانات در دوره نوجوانی شود.