بررسی رابطه فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی، بامیانجی گری رضایت شغلی در مربیان پیش از دبستان

پژوهش حاضر باهدف بررسی فرسودگی شغلی و رابطه احتمالی آن با کیفیت زندگی، بامیانجی گری رضایت شغلی در مربیان پیش از دبستان به اجرا درامد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بودجامعه اماری پژوهش شامل کلیه مربیان مراکز پیش از دبستان (۶-۴) شهرستان های جغتای وجوین استان خراسان رضوی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود، بدین منظور از بین ۲۱۴ مربی پیش از دبستان،۱۰۰ نفر از طریق فرمول n≥۵۰+۸×m که برای تعیین حجم نمونه در مطالعات رگرسیونی چندگانه است استفاده شد (گرین،۱۹۹۱) که در آن m تعداد متغیرهای پیشگو است به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب وتوسط سه پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (۱۹۸۱)، پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت؛ کندال وهالین (۱۹۶۹) وپرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶)مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد رابطه ی منفی ومعناداری بین فرسودگی شغلی وکیفیت زندگی ورابطه ی منفی ومعناداری بین فرسودگی شغلی ورضایت شغلی وجود دارد، فرسودگی شغلی هم به صورت مستقیم وهم به صورت غیر مستقیم بامیانجی گری رضایت شغلی بر کیفیت زندگی تاثیرگذار بود. فرسودگی شغلی میتواندمستقیما رضایت شغلی و کیفیت زندگی معلمان پیش از دبستان راتحت تاثیرقرار دهد لذاضروری است که برنامه ریزان وسیاست گذاران در مورد افزایش رضایت شغلی مربیان از یک سوی واز سوی دیگردر زمینه کاهش فرسودگی شغلی وراه های بهبود ان اهتمام لازم راانجام دهندتا در سایه ی ان کیفیت زندگی نیز بهبود یابد