رابطه خودتنظیمی یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی یکی از مهم ترین اهداف آموزش و پرورش است. عوامل مختلفی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر می گذارند، از جمله عوامل فردی، خانوادگی، محیطی و آموزشی. یکی از عوامل فردی که تاثیر قابل توجهی بر پیشرفت تحصیلی دارد، خودتنظیمی یادگیری است. خودتنظیمی یادگیری به معنای توانایی دانش آموزان در کنترل و مدیریت فرایند یادگیری خود است. این توانایی شامل مهارت هایی مانند تعیین اهداف، برنامه ریزی، سازماندهی، خودنظارتی، خودانگیزشی و خودارزشیابی است. دانش آموزانی که خودتنظیمی یادگیری بالایی دارند، می توانند به طور مستقل و موثر یاد بگیرند و در نتیجه، پیشرفت تحصیلی بهتری داشته باشند. از جنبه نظری، خودتنظیمی یادگیری یکی از عوامل کلیدی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان است. بنابراین، بررسی این رابطه می تواند به درک بهتر عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی کمک کند. از جنبه عملی، شناسایی دانش آموزانی که خودتنظیمی یادگیری پایینی دارند، می تواند به معلمان و والدین کمک کند تا با ارائه آموزش و حمایت های لازم، به بهبود پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان کمک کنند. در این مقاله، رابطه خودتنظیمی یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، دانش آموزانی که خودتنظیمی یادگیری بالایی دارند، پیشرفت تحصیلی بهتری نیز دارند.این نتایج نشان می دهد که خودتنظیمی یادگیری یک عامل مهم در موفقیت تحصیلی دانش آموزان است. بنابراین، آموزش و پرورش باید به توسعه و تقویت خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان توجه ویژه ای داشته باشد.