تربیت کودکان و نقش آن در یادگیری و ظهور احساسات آنها

تربیت یکی از بنیادهای زندگی اجتماعی انسان است و همواره در زندگی بشر موثر بوده است. این پژوهش از روش کیفی و از طریق پژوهش استنتاجی و با هدف بررسی تربیت و یادگیری و آموزش عاطفی و ساختار آن در قرآن است؛ پس از بیان مبانی و همچنین استخراج ضرورتها و توصیه های عملی قرآن، ساختار تربیت عاطفی در قالب اهداف و اصول و روش شکل گرفته است در انتها به اصول تربیت عاطفی و سپس روش های عملی تربیت عاطفی پرداخته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که عواطف در قرآن با پشتوانه معرفتی از احساس جدا میشود. تربیت عاطفی با مبانی انسان شناسی و معرفت شناسی وارد فرایند تربیتی می شود و همسو با هدف نهایی نظام تربیتی، پرورش عواطف و مدیریت آن را براساس ارزشها بر عهده دارد. علاوه برآن با رشد هوش فکورانه و انگیزش درونی به یادگیری کمک میکند. این تربیت با اصولی مانند اصل ارتقای عاطفی، اصل مخاطب شناسی و اصل تفکر راهبردی و با الهام از توصیه های عملی قرآن مانند انذار و بشارت، مراقبه و محاسبه، حاوی روش های کاربردی در مهارت های ارتباطی و روش های تدریس و آموزش است.