شرایط فیزیکوشیمیایی تبلور کانی آمفیبول گرانیتوئید هراران (بخشی از توده گرانیتوئیدی لاله زار در شهرستان بافت استان کرمان)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 38
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-32-1_011
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
توده گرانیتوئیدی لالهزار از مهمترین فازهای ماگمایی کمربند ارومیه-دختر بوده و در جنوبشرق این کمربند در استان کرمان واقع است. بخشی از این توده گسترده در بخش جنوبی منطقه هراران رخنمون دارد که بر اساس بررسیهای سنگنگاری، این سنگهای آذرین از جنس گرانودیوریت و دیوریت و دارای کانیهای کوارتز، پلاژیوکلاز، آمفیبول، بیوتیت، پیروکسن و کانیهای کدر هستند. جایابی نمونههای آمفیبول این توده گرانیتوئیدی بر نمودارهای ردهبندی نشان میدهد که آمفیبولها کلسیمی و از نوع هورنبلند هستند. این آمفیبولها، آذرین و مربوط به سری ماگمایی آهکی قلیایی و از نوع آمفیبولهای فرورانش (S) هستند که در محیط فرورانش تشکیل شدهاند. محاسبه فشار و دمای تشکیل این آمفیبولها با روشهای مختلف نشان داد که این آمفیبولها در دمای ۶۵۰ تا ۷۹۸ درجه سانتیگراد و فشار ۹/۰ تا ۳/۲ کیلوبار تشکیل شدهاند. همچنین گریزندگی اکسیژن ماگما در زمان تشکیل آمفیبول بالا بوده و این کانی در اعماق ۵ تا ۷ کیلومتری زمین ایجاد شده است. بر اساس روابط بین برخی از عناصر اصلی این آمفیبولها، جانشینیهای چرماکیتی (جانشینی Al بهجای Si, Fe و Mg) و جانشینی ادنیتیک (جانشینی Si بهجای AlIV، Na یا K) در این آمفیبولها رخ داده اما جانشینی نوع گلوکوفان، ریبکیت و ریشتریت در آنها انجام نشده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سلیمه دهقانی دشتابی
Faculty of Earth Sciences, Department of Petrology, Shahid Beheshti university
شهریار محمودی
Faculty of Earth Sciences, Department of Petrology, kharazmi university
محمد رهگشای
Faculty of Earth Sciences, Department of Petrology, Shahid Beheshti university
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :