باورهای فراشناختی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

خودکارآمدی تحصیلی بیانگر اطمینان فرد به توانایی خود در انجام موفقیت آمیز تکالیف تحصیلی از جمله امتحان در یک تراز مشخص می باشد. خودکا آمدی قضاوت افراد در مورد توانایی برای سازماندهی و اجرای یک سلسله کارها برای رسیدن به انواع عملکردهای تعیین شده می باشد. لذا یادگیرندگانی که در سرنوشت تحصیلی خود نقش فعال تری را ایفا می کنند، فرایند یادگیری خود را هدایت کرده و مسئولیت یادگیری خود را به عهده می گیرند، معمولا از مهارتهای فراشناختی استفاده می کنند. از آنجایی که این راهبرد فراشناختی موجب استفاده بهتر و هدایت راهبردهای شناختی می شود، این دسته از یادگیرندگان پیشرفت بیشتری در یادگیری به دست می آورند. باورهای اشخاص درباره ماهیت دانش و فرایند یادگیری، با بسیاری از جنبه های یادگیری آموزشگاهی ارتباط دارد. باورهای معرفت شناختی بر میزان استفاده و مشارکت در یادگیری، مقاومت و پشتکار در انجام تکلیف، احساس خودکارآمدی، استراتژی های مطالعه و جهت گیری های هدفی تاثیر دارد و لذا می-توانند به امر یادگیری کمک کنند. لذا هرچه اعتقاد فراگیران به انسجام و یکپارچگی دانش ضعیف تر باشد، درکی ضعیفتر و سطحی تر از مطالب درسی خواهند داشت و کمتر قادر به نظارت بر یادگیری خود خواهند بود و در نتیجه خودکارآمدی تحصیلی کمتری را تجربه می نمایند.