نقش خانواده در افزایش علاقه مندی و افرایش اشتیاق به تحصیلی

خانواده، خود به مثابه ی پایه و اساس ساخت اجتماعی جامعه است، به گونهای که سلامت جامعه همواره در گرو سلامت خانوادههاست، خانواده اولین و مهم ترین بافت اجتماعی، برای رشد و تحول انسان را فراهم می سازد، در جریان این رشد طبیعی هر کودک، تغییرات شناختی، عاطفی و اجتماعی را سپری نموده و در این مسیر شرایط مختلفی را تجربه می نماید، در نتیجه یکی از مسائلی که می بایست مورد توجه قرار گیرد پرداختن به کیفیت زندگی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان در پرتوی الگوهای ارتباطی خانواده می باشد. یکی از مسائلی که ضرورت دارد نظام های آموزشی و خانواده ها مورد توجه قرار دهند اشتیاق تحصیلی دانش آموزان است، چرا که اشتیاق تحصیلی دایرهی تفکر آدمی را وسعت میبخشند، باعث گسترش آفرینندگی، کنجکاوی و پیوند بیشتر با دیگران میشوند، به کشف دیدگاهها و پیوندهای اجتماعی و کسب مهارتهای جسمانی و اجتماعی میانجامند، بر منابعی که فرد در مقابله با مسائل و مشکلات به کار میگیرد، میافزایند و توانایی سازگاری تکاملی مثل تولید مثل را افزایش میدهند. بنابراین در خانواده هایی که اعضای خانواده درباره نقشه ها و آرزوهایی که برای آینده دارند حرف می زنند و فرزندان در راستای تمامی مسائل ب والدین صحبت می کنند در مقایسه با خانواده هایی که مانع از صحبت کردن فرزندان خود می شوند و مسائل و مشکلات آنها موکل می کند به آینده و بزرگ شدن فرزندان هست بروز اشتیاق به تحصیل در دانش آموزان بیشتر خواهد بود.