مطالعه و شناختی کامل بر آسیب شناسی بازی های رایانه ای در فرهنگ بومی دانش آموزان ابتدایی و رویکرد های کنترل آن

بازی رایانه ای یا بازی رایانه شخصی (به انگلیسی: PC game یا Computer game) یک نوع بازی ویدئویی است که به جای اجرا روی کنسول بازی ویدئویی یا دستگاه آرکید، در رایانه شخصی انجام می شود. بازی های رایانه ای از سال ۱۹۸۳ به ویژه در اروپا رایج گردیدند. جذاب ترین یا حتی حساس ترین نکته درباره بازی های رایانه ای، آنلاین یا ویدیویی این است که کودک فقط به صورت فیزیکی با بازی تعامل ندارد؛ یعنی در واقع فقط دکمه ها را برای جلو رفتن و برنده شدن در بازی لمس نمی کند، بلکه لازم است تا با آن، ارتباط روانی و هیجانی نیز برقرار کند. طی ده سال گذشته، صنعت بازی های رایانه ای به طور تصاعدی رشد کرده است و حدود ۲.۵ میلیارد جوان در جهان را درگیر خود کرده است. شیوع جهانی اعتیاد به بازی ۳.۵% گزارش شده است که از ۰.۲۱% تا ۵۷.۵% در جمعیت عمومی متغیر است. علاوه بر این، در طول دوره اخیر همه گیری COVID-۱۹، تعطیلی مدارس و اقدامات در خانه ماندن نیز فرصت ها را برای طولانی مدت و تشدید بازی های ویدیویی افزایش داده است. اطلاعات کمی در مورد رابطه بین IGD و روان پریشی وجود دارد و ادبیات آن هنوز کمیاب است. برخی از ویژگی های بیماران روان پریشی، به ویژه بیماران مبتلا به سایکوز اپیزود اول (FEP)، ممکن است نشان دهد که این افراد به ویژه در معرض ابتلا به IGD هستند. ما دو مورد از بیماران جوان مبتلا به اختلال بازی اینترنتی را گزارش می کنیم که با شروع زودرس روان پریشی تحت درمان با آنتی سایکوتیک درمان شده اند. اگرچه نشان دادن مکانیسم های خاص زیربنای تغییرات آسیب شناسی روانی در IGD دشوار است، اما واضح است که قرار گرفتن بیش از حد در معرض بازی های ویدیویی می تواند یک عامل خطر برای تشدید روان پریشی به ویژه در گروه سنی آسیب پذیر مانند نوجوانی باشد. پزشکان باید از احتمال خطر بالای شروع روان پریشی مرتبط با اختلالات بازی در افراد بسیار جوان آگاه باشند.