حرکات ریتمیک بر کاهش رفتار لجبازانه

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش حرکات ریتمیک بر کاهش رفتار لجبازانه و پرخاشگری پرداخته است. از نظر روش شناسی، پژوهش حاضر در چهارچوب طرح تک موردی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که سطح معنی داری برای هر دو متغیر پس آزمون پرخاشگری و رفتار لجبازانه ۰۰۵/۰ p-value <از سطح خطای ۰۵/۰ کمتر بود، در نتیجه فرضیه محقق مبنی بر آموزش حرکات ریتمیک بر کاهش رفتار لجبازانه و پرخاشگری موثر است، تایید می شود و از طرفی با توجه به اندازه اثر برای متغیر پس آزمون رفتار لجبازانه ۵۲۲/۰ نشان می دهد ۵۲ درصد از واریانس در متغیر وابسته (رفتار لجبازانه) توسط متغیر مستقل (آموزش حرکات ریتمیک) تبیین می شود. بنابراین آموزش حرکات ریتمیک بر کاهش رفتار لجبازانه و پرخاشگری در دختران کم توان ذهنی بالای ۱۵ سال تاثیر دارد.