بررسی سطوح مختلف تیمارهای کودی گوگرد و باکتری تیوباسیلوس بر پارامترهای کمی و کیفی سیب زمینی(.(Solanum tuberosum L

بخش کشاورزی نقشی راهبردی در بهبود دسترسی به غذا و دستیابی به امنیت غذایی در کشورهای درحال توسعه ایفا میکند. همچنین سیاستهای امنیت غذایی را میتوان برای اطمینان از دسترسی مردم به غذا اجرا کرد و روشهای تولید مواد غذایی پایدار را برای اطمینان از اینکه تولید غذا از نظر زیست محیطی پایدار است، اتخاذ کرد. این مطالعه بر اهمیت کشاورزی در تضمین امنیت غذایی و نیاز به شیوههای تولید مواد غذایی پایدار برای دستیابی به این هدف در کشورهای در حال توسعه تاکید کرد. به منظور بررسی سطوح مختلف تیمارهای کودی گوگرد و باکتری تیوباسیلوس بر صفات کمی و کیفی گیاه سیبزمینی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۳تکرار، در سال زراعی ۱۳۹۹در مزرعهای در شهرستان دهگلان روستای سراب اجرا گردید. تیمارها شامل سطوح گوگرد(۰، ۳۰۰، ۶۰۰، ۹۰۰، ۱۲۰۰کیلوگرم)و باکتری تیوباسیلوس در ۲سطح (تلقیح و عدم تلقیح) بودند. نتایج تحقیق نشان داد که اثر گوگرد و تلقیح با باکتری تیوباسیلوس بر تعداد غده در بوته، وزن غده در بوته، عملکرد غده و عملکرد بیولوژیک معنیدار شد. اثر کود گوگرد و تلقیح باکتری باعث کاهش مانده نیترات در سیبزمینی شد. بیشترین میزان عملکرد غده در هکتار، در تیمار ۱۲۰۰کیلوگرم گوگرد در هکتار و در شرایط تلقیح با باکتری تیوباسیلوس به دست آمد. به ترتیب بیشترین میزان عملکرد غده در هکتار(۵۷/۱۶تن) از تیمار۱۲۰۰کیلوگرم گوگرد و عملکرد(۵۹/۲تن) در شرایط استفاده از تلقیح باکتری تیوباسیلوس، و کمترین آن(۴۶/۳۶و۴۲/۵ تن) به ترتیب از تیمارهای عدم استفاده گوگرد و عدم تلقیح باکتری بهدست آمد، همچنین تیمار ۱۲۰۰کیلوگرم در هکتار کود گوگرد بیشترین میزان نشاسته(۱۶/۳۱درصد) و ۱۴/۳۱)درصد) از تلقیح باکتری تیوباسیلوس بهدست آمد. و کمترین درصد نشاسته بهترتیب(۱۳/۰۹و۱۴/۳۱درصد) از تیمارهای کاربرد((۰کیلوگرم در هکتار گوگرد و عدم تلقیح باکتری تیوباسیلوس بهدست آمد. بهطور کلی کاربرد ۱۲۰۰کیلوگرم گوگرد در هکتار وتلقیح باکتری تیوباسیلوس برای افزایش کمیت و کیفیت سیبزمینی در خاکهای آهکی پیشنهاد میشود.