بررسی نقش تعدیلگری سرمایه گذاری زیرساختی و تاثیر آن بر عملکرد نوآورانه کارکنان بخش تدارکات

این پژوهش که با هدف «بررسی رابطه ابعاد نوآوری کارکنان بر عملکرد کارکنان واحد صادرات با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری سرمایه گذاری زیر ساختی انجام گرفته است. از نظر روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران و کارشناسان (کارکنان) بازرگانی شرکت پتروشیمی مسجد سلیمان است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۲۷ نفر به روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه ای استاندارد برای متغیرهای نوآوری کارکنان، عملکرد کارکنان و سرمایه گذاری زیرساختی بود که برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش صوری و محتوایی و برای تعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن برابر ۰.۹۵۰ برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Spss۲۶ و Smart Pls۴ انجام شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای آزمون فرضیات از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از بین فرضیات پژوهش در شرکت شرکت پتروشیمی مسجدسلیمان سرمایه گذاری زیرساختی رابطه بین نوآوری کارکنان و عملکرد کارکنان واحد صادرات را تقویت نمود. همچنین از بین ابعاد نوآوری کارکنان، تحقق ایده بر عملکرد کارکنان تاثیر معنی دار داشت ولی تولید و ارتقای ایده بر عملکرد کارکنان واحد صادرات تاثیرگذار نبود.