بررسی عملکردهای اجرایی و فاکتورهای التهابی MDA، TAC و Ferritin در افراد تحت درمان نگه دارنده با متادون و بوپرنورفین در مقایسه با افراد سالم
محل انتشار: فصلنامه تازه های علوم شناختی، دوره: 25، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 32
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ICSS-25-4_006
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: اعتیاد به عنوان یکی از مشکلات جدی جامعه شناخته شده است که می تواند به عواقب بسیار جدی و ناگواری منجر شود. متادون و بوپرنورفین به عنوان دو داروی انتخابی در مراکز و کلینیک های ترک اعتیاد به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. بدین منظور مطالعه ای حاضر با هدف بررسی عملکردهای اجرایی در افراد معتاد تحت درمان با متادون و بوپرنورفین و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد.
روش کار: به منظور اجرای این مطالعه از افراد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد خراسان جنوبی استفاده شد، شرکت کنندگان به سه گروه تقسیم شدند (n=۳۰). گروه تحت درمان با بوپرنورفین، گروه تحت درمان با متادون و گروه دیگر نیز به عنوان گروه شاهد (افراد سالم) در نظر گرفته شدند. سپس عملکردهای اجرایی افراد در هر گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین از افراد شرکت کننده به منظور بررسی سطح سرمی مالون دی آلدهید (MDA)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) و فریتین در حالت ناشتا خون گیری انجام شد.
نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکردهای اجرایی افراد تحت درمان با بوپرنورفین و متادون نسبت به گروه شاهد به طور معنا داری کاهش یافته است علاوه بر این سطح سرمی فریتین در گروه شاهد و متادون بیشتر از گروه تحت درمان با بوپرنورفین بود. همچنین سطح سرمی MDA در گروه تحت درمان با متادون نیز به طور معنا داری بیشتر از گروه سالم بود. و سطح سرمی TAC در گروه تحت درمان با متادون به طور معنا داری بیشتر از گروه تحت درمان با بوپرنورفین بود.
نتیجه گیری: به طور کلی نتایج ما نشان می دهد که بوپرنورفین و متادون سبب القا استرس اکسیداتیو، کاهش سطح سرمی فریتین و کاهش عملکردهای اجرایی مختلف در مقایسه با افراد سالم می گردد. اما باید توجه داشت که این داروها به طور طولانی مدت مورد استفاده قرار می گیرند و ممکن است در طولانی مدت نسبت به مواد افیونی شرایط استرس اکسیداتیو، التهابی و حتی عملکردهای اجرایی افراد معتاد را بهبود بخشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد آرزومندان
گروه بیوشیمی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور،
راحله ژیانی
Department of Chemistry, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur
جمشید مهرزاد
Department of Biochemistry, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur
علیرضا متولیزاده کاخکی
Department of Chemistry, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur
رضا آرزومندان
Department of Addiction, School of Behavioral Sciences and Mental Health (Tehran Institute of Psychiatry), Iran University of Medical Sciences, Tehran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :