تاثیر آموزش گروهی رفتار درمانی والدین بر بهبود ارتباط والد- فرزند در کودکان وابسته به بازی های رایانه ای

سلامت روان اعضای خانواده به خصوص کودکان در صورت وجود تعاملات سالم در این تشکل طبیعی رقم می خورد. رشد اخلاقی به عنوان جنبه بسیار مهمی از رشد می تواند از طریق بازی های رایانه ای تحت تاثیر قرار بگیرد، از سوی دیگر، اعتیاد به بازی های رایانه ای سبب به خطر افتادن سلامت فیزیکی و روانی، کاهش مهارت های اجتماعی، انزوا و گوشه گیری دانش آموزان می شود. کیفیت ارتباط والدین به خصوص والدین با کودک، نقش تعیین کننده ای در شکل گیری شخصیت کودک و بهداشت روان وی در دوران بزرگسالی دارد. نوع روابط والد– کودک نظیر طرد کردن، کنترل بیش از حد، محافظت بیش از حد، الگو-سازی رفتار های اضطرابی و باورهای غیر منطقی و خشک والدین در بروز مشکلات رفتاری دوران کودکی نقش بسزایی دارند. لذا در این پژوهش به تاثیر آموزش گروهی رفتار درمانی والدین بر بهبود ارتباط والد- فرزند در کودکان وابسته (بیش از حد) به بازی های رایانه ای پرداخته شده است. در جلسات آموزشی به والدین مطالبی در رابطه با: (وابستگی کودکان به بازی های رایانه ای وعواقب استفاده زیاد از بازی های رایانه ای، آگاهی به مادر در مورد نحوه رفتار با فرزند، ارایه ی یک برنامه ی زمانی برای بازی های رایانه ای فرزند و راه کارهای جلوگیری سرپیچی یا افزایش مدت زمان بازی رایانه ای، تغییر الگوهای حمایت کننده از رفتارهای نامطلوب وتغییر زنجیره تعامل ها- روش های انضباطی- فنون خانواده درمانی، توضیح در مورد تکنیک های مدیریت زمان و وضع کردن مقررات، درمورد حذف رفتارهای بدکار و تغییر الگوهای ارتباطی ایجادکننده ی آن و راهکارهای) ارائه شد. در پایان کلاس ها، پس آزمون رابطه والد-فرزند اجرا شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.