ترک خوردگی در بتن های سیمانی و سازه های بتن مسلح

ترک ها و حفره ها به دو شکل اساسی آسیب به سازه بتنی تعلق دارند که ممکن است ظرفیت تحمل بار و تنگی سازه را کاهش داده و منجر به خرابی و فاجعه در سازه های ساختمانی شود. ترک بیش از حد و کنترل نشده عنصر ساختاری ممکن است باعث خوردگی و تضعیف چسبندگی تقویت کننده موجود در آن شود. علاوه بر این ، ترک در ساختار بر زیبایی آن تاثیر منفی می گذارد و در موارد شدید ممکن است باعث ناراحتی افرادی شود که در چنین ساختمانی اقامت دارند. بنابراین، مقاله زیر بررسی عمیق مسائل مربوط به تشکیل و توسعه آسیب و ترک در ساختار کامپوزیت های بتنی را ارائه می دهد. این بر علل شروع ترک تمرکز دارد و انواع اساسی آنها را مشخص می کند. همچنین یک مرور کلی از رایج ترین روش های مورد استفاده برای تشخیص و تجزیه و تحلیل شکل میکرو ترک ها و تشخیص مسیر انتشار آنها ارائه شده است. انواع ترک های موجود در کامپوزیت های بتنی را می توان بر اساس هشت معیار خاص تقسیم کرد. در عناصر بتن مسلح ، ماکروترک ها به نوع بارهای غالب بستگی دارند ، در حالی که میکرو ترک ها با مورد خاص آنها ارتباط دارند. تجزیه و تحلیل های انجام شده نشان می دهد که میکروکراک ها معمولا در عناصر تنش دار به شکل راست هستند ؛ در عناصر برش ، میکروکراک های بال با بال های مستقیم وجود دارد ؛ و تنش های پیچشی باعث تغییر در مورفولوژی میکروکراک بال می شود که نوک بال ها پیچ خورده است. لازم به ذکر است که موضوع ریزگردها و ترک ها در بتن و سازه های ساخته شده از این ماده از بسیاری جهات مهم است زیرا در یک رویکرد جامع، دوام ساختمان ها، ایمنی افرادی که در ساختمان ها اقامت دارند و هزینه های مربوط به تعمیرات احتمالی عناصر ساختاری آسیب دیده است. بنابراین ، این مشکل باید در زمینه ارزیابی فرایندهای ترک و شکستگی، هم در کامپوزیت های بتنی و هم در سازه های بتنی تقویت شده، بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.