طراحی عملکردی و ارزیابی لرزه ای ساختمان موجود مجهز به سیستم میراگر سختی منفی به همراه توسعه منحنی های شکنندگی

برای کاهش اثرات مخرب ناشی از زمین لرزه و مقاوم سازی ساختمان ها در برابر زلزله از روش های گوناگون و متعددی استفاده می شود. از روش های نوین، که توسط آن به نظر می رسد به توان ساختمان های موجود قدیمی را به نحوی مقاوم سازی کرد تا میزان آسیب در آن ها تحت زلزله های شدید به حداقل مقدار ممکن برسد استفاده از میراگری با عنوان سیستم میراگر سختی منفی می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی رفتار سیستم میراگر سختی منفی و ارزیابی توان این سیستم در کاهش میزان احتمال خرابی ایجاد شده بر ساختمان های موجود بتنی، مقایسه ای انجام گرفته است در ساختمان با و بدون سیستم میراگر سختی منفی. به منظور دستیابی به این مهم بعد از انجام طراحی عملکردی، تحلیل دینامیکی افزایشی تحت ۷ رکورد زلزله انجام گرفته و منحنی های IDA و شکنندگی بر اساس بیشینه جا به جایی نسبی بین طبقات و شتاب اوج زمین رسم شده است. نتایج به وضوح بیانگر این مهم می باشند که با استفاده از سیستم میراگر سختی منفی احتمال فرا رفتن از حد خرابی معین کاهش یافته و میزان مشخص آسیب مورد انتظار با توجه به سطح عملکرد تعریف شده برای ساختمان در صورت استفاده از این سیستم به منظور مقاوم سازی، کاهش قابل توجهی در پی خواهد داشت.